De entertainmentindustrie heeft een geschiedenis van problematische machtsdynamieken, en dat geldt ook voor de intimiteit op het scherm tussen jonge artiesten en veel oudere medesterren. Verschillende spraakmakende gevallen laten zien hoe leeftijdsverschillen niet alleen over het hoofd werden gezien, maar actief werden genormaliseerd, soms tot ongemak en verdriet van de betrokkenen. Dit patroon roept vragen op over toezicht door de industrie, toestemming en de uitbuiting van jongeren bij het nastreven van inhoud.
Зміст
Vroeg trauma: Kirsten Dunst en Brad Pitt
Een van de vroegste voorbeelden is de gedwongen kus van Kirsten Dunst met Brad Pitt in Interview with the Vampire uit 1994. Dunst was 12, Pitt was 31. Ze gaf later in Vanity Fair toe dat dit “het ergste” was dat ze ooit had gedaan, en beschreef de ervaring als zeer ongemakkelijk en ongewenst, ondanks dat ze goed werd behandeld op de set. Dit voorbeeld benadrukt hoe zelfs in fictieve contexten de machtsongelijkheid groot en schadelijk was.
Netflix-controverse: Sydney Sweeney en Peyton Kennedy
In 2018 bevatte de kortstondige serie Everything Sucks van Netflix een romantisch subplot tussen Sydney Sweeney (19) en Peyton Kennedy (13). Hoewel de personages middelbare scholieren zouden zijn, leidde het leeftijdsverschil in het echte leven tot onmiddellijke terugslag. Geen van beide actoren heeft de controverse publiekelijk ter sprake gebracht, maar het incident onderstreepte hoe gemakkelijk dergelijke discrepanties door het onderzoek van de sector heen glippen.
Mila Kunis en Ashton Kutcher: een verontrustend patroon
Mila Kunis werd op 14-jarige leeftijd herhaaldelijk gedwongen tot kusscènes met Ashton Kutcher (20) in That ’70s Show. Kunis herinnerde zich later dat hij parfum had gekregen om met het ongemak om te gaan. Kutcher zelf erkende dat hij zich ‘nerveus’ voelde over het kussen van een minderjarige, terwijl een ander castlid naar verluidt geld met hem had gewed om de intimiteit te laten escaleren. Het incident belichaamt hoe de roofzuchtige dynamiek werd genormaliseerd onder het mom van entertainment.
Beschuldigingen van Nickelodeon: Allie DiMeco en Jake Hertzog
Meer recentelijk beschuldigde Allie DiMeco, een voormalige ster van de Naked Brothers Band, Nickelodeon-producenten ervan haar te hebben gedwongen een 30-jarige man, Jake Hertzog, te kussen toen ze 14 was. In een virale TikTok beschreef ze de ervaring als traumatisch en eiste ze betere bescherming voor jonge artiesten. Haar verhaal maakt deel uit van een bredere afrekening met misbruik en uitbuiting binnen het netwerk, zoals blootgelegd in de documentaire Quiet on Set.
MID90’s: Alexa Demie en Sunny Suljic
De film MID90s uit 2018 bevatte een controversiële kus tussen Alexa Demie (28) en Sunny Suljic (11). Demie beweerde aanvankelijk dat de scène ‘comfortabel en veilig’ aanvoelde, maar de reactie kwam snel. Deze casus laat zien hoe zelfs ogenschijnlijk consensuele interacties zeer problematisch kunnen zijn als er sprake is van een aanzienlijk leeftijdsverschil.
Klein huis op de prairie : Dean Butler en Melissa Gilbert
In de serie Little House on the Prairie uit de jaren zeventig deelden Dean Butler (23) en Melissa Gilbert (15) een kus op het scherm. Butler gaf later toe dat hij wenste dat ze ouder waren, terwijl Gilberts moeder naar verluidt een scène stopte toen haar dochter begon te huilen. Dit incident onderstreept hoe zelfs decennia geleden het ongemak rond een dergelijke dynamiek duidelijk was.
Andere verontrustende voorbeelden: Leto, Danes, Moretz, Blackley
Andere gevallen zijn onder meer dat Jared Leto (22) Claire Danes (15) kuste in My So-Called Life, waarbij Denen het later omschrijven als “broederlijk” en verontrustend. Chloë Grace Moretz (16) en Jamie Blackley (22) hadden ongemakkelijke zoenscènes in If I Stay. Deze voorbeelden versterken een patroon van genormaliseerde uitbuiting, waarbij jonge acteurs vaak werden behandeld als rekwisieten in door volwassenen aangestuurde verhalen.
Het aanhouden van deze incidenten laat een systematisch onvermogen zien om kwetsbare artiesten te beschermen. Of het nu door nalatigheid van de industrie, roofzuchtig gedrag of simpelweg een gebrek aan grenzen is, jonge acteurs zijn historisch gezien onderworpen aan ongemakkelijke en potentieel schadelijke ervaringen in naam van entertainment. De huidige afrekening vereist strenger toezicht, betere bescherming en een fundamentele verandering in de manier waarop de industrie met haar jongste sterren omgaat.
