Przełom w zdrowiu kości: nowy związek znacząco wzmacnia kości u myszy

9

Naukowcy z Uniwersytetu w Lipsku odkryli związek AP503, który znacząco zwiększa wytrzymałość kości u myszy, oferując potencjalne przyszłe leczenie osteoporozy i związanego z wiekiem spadku gęstości kości. Badanie opublikowane przez Instytut Biochemii Rudolfa Schönheimera skupiało się na receptorze GPR133, wcześniej niedostatecznie zbadanym szlaku kluczowym dla zdrowia kości.

Jak działa GPR133 i dlaczego jest to ważne

GPR133 jest aktywowany zarówno przez obciążenie mechaniczne (takie jak ćwiczenia), jak i interakcje między komórkami kostnymi. Aktywacja ta wspomaga tworzenie kości, hamując jednocześnie rozpad kości, co skutkuje mocniejszymi i bardziej sprężystymi kościami. Nowo zidentyfikowana substancja AP503 skutecznie naśladuje ten naturalny proces.

To odkrycie jest istotne, ponieważ osteoporoza dotyka miliony ludzi na całym świecie, szczególnie starsze kobiety, prowadząc do zwiększonego ryzyka złamań i pogorszenia jakości życia. Obecne metody leczenia, choć skuteczne, często wiążą się ze skutkami ubocznymi lub wymagają zabiegów inwazyjnych.

Kluczowe wnioski z badania

Zespół badawczy kierowany przez profesor Ines Liebscher odkrył, że myszy z zaburzoną funkcją GPR133 wykazywały wczesne oznaki utraty gęstości kości. Podawanie AP503 odwróciło ten efekt zarówno u myszy zdrowych, jak i myszy z osteoporozą.

„Stosując AP503… byliśmy w stanie znacznie zwiększyć wytrzymałość kości zarówno u myszy zdrowych, jak i myszy z osteoporozą” – mówi profesor Liebscher.

Ten podwójny efekt wzmacniania istniejących kości i naprawy osłabionych sprawia, że ​​AP503 jest obiecującym kandydatem do przyszłych badań klinicznych na ludziach.

Szersze konsekwencje dla starzenia się populacji

Odkrycie to opiera się na wcześniejszych pracach wykazujących, że AP503 wzmacnia również mięśnie szkieletowe. Sugeruje to, że receptor GPR133 może być centralnym regulatorem zdrowia tkanek, zwłaszcza u starzejących się organizmów. Zespół z Lipska bada już dalsze zastosowania medyczne, w tym leczenie utraty mięśni związanej z wiekiem.

Uniwersytet w Lipsku jest światowym liderem w badaniach nad receptorami sprzężonymi z białkiem G, poświęconym ponad dekadę na badanie tych krytycznych szlaków sygnałowych.

Podsumowując, identyfikacja AP503 jako aktywatora GPR133 stanowi ważny krok w kierunku opracowania nowych, skutecznych metod leczenia utraty masy kostnej i osłabienia związanego z wiekiem, dając nadzieję na przyszłość, w której możliwe będzie uzyskanie mocniejszych i zdrowszych kości.